Mim#Kendinle Yüzleş

 

 

 

Son zamanlarda bir mimlenmedir gidiyor. Ee hal böyle olunca Kristal Kitap beni mimlemiş. Sorulara şöyle bir baktığımda oldukça zorlayıcı olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. İnsanı bir kaç kere düşündüren sorular...

*

 

1.Geçmişin olmasaydı bugün ortaya koymakta olduğun şey ne olurdu?

Geçmiş, yaşanmışlık hissi. Geçmişimiz bizi şekillendiren bir olgu. Eğer geçmişimiz olmasaydı biz de şu an var olmazdık. Benim şuan ki konumumu geçmişteki yaşanmışlıklara borçluyum.

2.Annen, baban senin için ne ifade ediyor? İkisinin de yeri ayrı. Onları seviyorum. Bazen beni deli edip çileden çıkarsalar da bu benim asabim ve sabırsız tavrımdan kaynaklanıyor. Sonuçta "annem" benim "meleğim" babam ise tanıdığım ilk erkek, ilk "kahramanım". Ne olursa olsun yanımızdan hiç ayrılmayan ve desteğini esirgemeyen tek insan onlar. Kıymetlerini bilmek lazım.

 

3.İmkansız olduğunu düşündüğün her şeyin kapılarını açmak için ne kadar gönüllü olurdun?

İmkansız olduğunu düşündüğüm bir şeyin kapılarını açmak için önce büyük bir çaba sarf etmem gerekirdi. Bunu da planlı çalışma ve düzen üzerine kurabilirdim. Basamakları yavaş yavaş çıkmayı denerdim. Her ne kadar sabırsız olsam da vazgeçmeyi seven biri değilim. Ayrıca çok inatçı bir yapıya sahibim. O yüzden bu işin peşini bırakmazdım. Ben imkansızlıklar için yaratılmışım.

 

4.Şu an sen kimsin ve ne kadar büyük parlak ve faydalı bir macera ortaya koyacaksın?

Şu an ben; üniversite 2.sınıf öğrencisi olup başka da bir şey olmayan biriyim. Okumaktan başka gayesi olmayan ama çalışma hayatına atılmak için de can atan sabırsız biriyim. Okulum bittikten sonra yüksek lisans yapmak istiyorum ve bir de dil öğrenmek istiyorum. Sonra da vatana millete hayırlı bir birey olup hayırlı vatandaşlar yetiştirmek istiyorum. Bir de sonra da psikoloji okumayı düşünüyorum. Hep içimde ukte kalmıştı, belki bir gün bu bölüme de el atarım, kim bilir.

 

5.Kalbin daha önce kırılmamış olsaydı ne kadar neşeli, inanılmaz, olağanüstü, değerli ve tümüyle doyurucu bir ilişki içinde olurdun?

Güzel bir soru. (= Ben kelimenin tam anlamıyla soğuk nevalenin tekiyim. İnsanlarla öyle kolay kolay iletişim kuramam. İlk adımı karşı taraftan beklerim. Kalbim daha önce kırılmamış olsaydı insanlarla arama bu kadar sınır koymazdım sanırım. Güven eksikliği denen durum yaşanmazdı.

Kalbim daha önce kırılmamış ve üstüne basılıp çiğnenmemiş olsaydı içinde bulunduğum sevgiye daha çok değer verirdim. O sevginin içine kendimi adardım. O sevgiyle birlikte ben de büyürdüm. Her şey daha anlamlı olurdu.

Kalbim daha önce kırılmamış olsaydı şu an içinde olduğum kişi olmazdım sanırım. Daha neşeli, insanları mutlu etmeyi seven ve onlara güvenen biri olurdum. İnsanlarla aramda mesafeler olmazdı. Böyle soğuk nevalenin teki olmazdım anlayacağınız.

 

 

*

Bende Sıradan Bir Otaku, ve Kitap Soluğu'nu mimliyorum. Şimdi sıra sizde sevgili kitap kurtları :)